Գործս վերջացուցած, Սիրքէճիէն օթօպիւսով Գուրթուլուշ վերադառնալ ուզեցի: Օթօպիւսը պարապ էր: Տոմսակս նետեցի տուփին մէջ եւ նստարաններէն մէկուն վրայ նստայ: Այդ պահուն անդրադարձայ որ պայուսակս բաց էր: Տեսայ որ դրամապանակս մէջը չէր: Ճիչ մը ելաւ բերնէս: Վարորդը հասկցած էր որ գողութիւն մը պատահած էր: Անմիջապէս օթօպիւսը կեցուց եւ ըսաւ.
-Պիտի իջնէ՞ք, թէ ոչ շարունակեմ:
Պահ մը մտածեցի եւ ըսի.
-Շարունակեցէք:
Եթէ իջնէի, գիտէի որ ուրիշ փոխադրամիջոց պիտի չկարենայի նստիլ, որովհետեւ առանց դրամի մնացած էի: Կէս ժամ վերջ խանութս հասայ: Դրան առջեւ ամուսինս կանգնած էր: Մօտեցայ անոր եւ ըսի.
-Մի՛ վախնար բայց... դրամապանակս գողցուցի:
Պէտք է ոստիկանատուն երթայի, որովհետեւ դրամապանակիս մէջ ունէի ինքնութեան թուղթ եւ արտօնագիր: Ոստիկանատան մէջ մօտեցայ պաշտօնեային եւ ըսի.
-Պարոն ոստիկանապետ «բօրթֆէօյս» գողցուցի:
Ոստիկանը պատասխանեց.
-Տիկին այդ ի՞նչ ըսել է:
Շուարած մնացի. յետոյ դարձեալ ըսի.
-Բօրթֆէօ՛յ, բօրթֆէօ՛յ:
Ոստիկանապետը ըսաւ.
Տիկին թրքերէն կրնա՞ք խօսիլ: Չեմ հասկնար ձեր ըսածը:
-Ներեցէք ըսի: Շատ յուզուած եմ: Պէտք է դրամապանակ ըսէի:
Վերջապէս ոստիկանապետը կորսուած դրամապանակիս համար օրինական թուղթը պատրաստեց, ստորագրեց եւ ձեռքս տուաւ:
Խանութս վերադարձայ: Յաճախորդս նստած, իր գործին վերջանալուն կը սպասէր: Իմացած էր որ դրամապանակս գողցուցած էի:
-Մի՛ նեղուիք, ըսաւ: Փառք տուէք որ դուք ողջ ու առողջ էք:
Սկսաւ Գուրթուլուշի մեծ մարքէթներէն մէկուն մէջ պատահած դէպք մը պատմել:
«Երիտասարդ կին մը իր գնումը ըրած միջոցին, տարիքոտ մարդ մը կը մօտենայ իրեն ու կ'ըսէ:
-Ձեր տարիքը աղջիկ մը ունիմ: Անուշհատութիւն մը գնել կ'ուզեմ իրեն: Ինծի կրնա՞ք օգնել:
Կինը կը պատասխանէ:
-Ամենայն սիրով, ինչո՞ւ չըլլայ:
Միասնաբար կ'երթան անուշահոտութիւններու բաժինը: Մարդը գրպանէն կը հանէ մարեցուցիչ հոտ մը եւ կնոջ երեսին կը սրսկէ: Կինը քիչ վերջ կը նուաղի: Մարդը կը սկսի պոռալ:
-Աղջիկս մարեցա՛ւ, աղջիկս մարեցա՛ւ:
Բազմութիւն մը կը հաւաքուի կնոջ գլուխը: Վերջապէս թաքսի մը կը դնեն: Տարիքոտ մարդն ալ կը նստի կնոջ քով ու կը մեկնին դէպի հիւանդանոց: Կէս ճամբուն վրայ մարդը վարորդին կ'ըսէ:
-Պր. վարորդ, իմ աղջիկս տեւաբար կը մարի: Մենք Ֆաթիհի կողմը կը բնակինք: Կրնա՞ս մեզ մեր տունը տանիլ:
Վարորդը կ'ըսէ.
-Ձեր աղջիկը, շատ գէշ վիճակի մէջ է: Պէտք է, որ հիւանդանոց երթաք:
Տարեց մարդը վարորդը կը համոզէ եւ վերջապէս Ֆաթիհ կը հասնին: Վարորդը այս տարիքոտ մարդէն կը կասկածի եւ ուղղակի ոստիկանատուն կ'երթայ: Քանի մը ոստիկաններ իր քով առնելով, կը վերադառնայ այդ հասցէին: Դուռը կը բացուի, ներս կը մտնեն: Տարիքոտ մարդէն զատ կը տեսնեն ուրիշ երեք մարդիկ եւս: Կինը գետինը պառկած է՝ զգայագիրկ: Վերջաւոդութիւնը շատ յուզիջ է:
Տարեցները, դէպքը կը սկսին պատմել ոստիկանին:
-Կնոջ երիկամունքները պիտի գողնայինք ու լաւ գինով պիտի ծախէինք: Կինն ալ ամայի տեղ մը պիտի նետէինք:
Այս դէպքը որ լսեցի, ինքզինքս բախտաւոր զգացի:
Հետեւեալ օր բարեկամներս «անցեալ ըլլայի» եկան: Բարեկամներէս մէկուն պատմած դէպքը ա՛լ աւելի հետաքրքրաշարժ էր:
«Երիտասարդ մը կ'երթայ տիսքօթէք: Գեղեցիկ աղջիկ մը կը մօտենայ երիտասարդին: Կ'ընկերանան: Քիչ վերջ աղջիկը կ'ըսէ:
-Ես այստեղէն աւելի լաւ տեղ մը գիտեմ: Հոն երթա՞նք:
Երիտասարդը համոզուելով, կ'երթայ աղջկան ուզած տիսքօն: Խմիչք կ'ապսպրեն եւ կը սկսին խմել: Տղան այդ խմիչքէն վերջ ո՛չ մէկ բան կը յիշէ:
Աչքերը կը բանայ լականի մը մէջ: Շուրջը սառերով լեցուն է: Ոտքի ելլել կը ջանայ: Բայց չի յաջողիր: Կը տեսնէ հեռաձայնը եւ անոր քով դրուած պզտիկ ծանօթագրութիւն մը: Վրան՝ ոստիկանատան հեռաձայնի թիւ մը գրուած է : Անմիջապէս այդ թիւին կը հեռաձայնէ: Ոստիկանները կուգան ու երիտասարդ տղան կը տանին հիւանդանոց:
Դժբախտաբար տղուն երիկամունքները գողցուած են»: Մեր երիտասարդ տղաքը պէտք է զգուշանան այդպիսի գեղեցիկ աղջիկներէ:
Բացի այս տեսակ գողութիւններէ, կան նաեւ այլ հիւանդագին գողութիւններ: Ատոնցմէ մէկն ալ մեր խանութին մէջ պատահեցաւ: Խաչեղբայրն ու փեսան եկան իրենց հագուստ վարձելու: Ամէն ինչ պատրաստուեցաւ եւ յաջորդ օր խաչեղբօր տիկինը հագուստները առնելու եկաւ: Ես յաճախորդի մը հետ կը զբաղ էի: Ամուսինս ալ խաչեղբօր ու փեսին հագուստները պատրաստելով զբաղած էր: Տիկինը իր տեղէն ելաւ ու դարաններէն մէկուն մօտեցաւ: Կը կարծէր, որ մենք իր շարժումները չէինք տեսներ: Վերջապէս դարանէն բաճկոն մը առաւ ու իր պայուսակին մէջ նետեց:
Ամուսինս հագուստները պատրաստած էր: Երբ կինը պարտքը վճարելու համար մօտեցաւ, ամուսինս ըսաւ անոր.
-Տիկին. այդ պայուսակիդ մէջ նետած բաճկոնին վճարումն ալ պիտի ընե՞ս:
Կինը պատասխանեց.
-Այո՛, բայց... նախ կրնա՞մ փորձել: Նեղ կամ լայն կրնայ գալ ինծի:
Ամուսինս կնոջ ձեռքէն առաւ բաճկոնը ու նետեց դարանին մէջ, ըսելով.
-Տիկին այդ բաճկոնը, եթէ դուք ինծի հարցնելով ձեր պայուսակին մէջ դրած ըլլայիք, ճիշդ ձեր վրային յարմար պիտի ըլլար: Բայց հիմա նեղ կուգայ:
Աներես կինը պատասխանեց.
-Ի՞նչ հետաքրքրական խանութ է: Ապրանք ծախել ալ չեն ուզեր:
Հետեւեալ օր խաչեղբայրը եկաւ ու մեզմէ ներողութիւն խնդրեց ու ըսաւ.
-Կինս գողնալու հիւանդութիւն ունի: Ներեցէք: Բժիշկի խնամքի տակ է, դարմանում կը տեսնէ:
Այս դէպքն ալ ուրիշ հարց մըն է: Հարուստը հիւանդ, աղքատը գող կ'ըլլայ:
Հարուստը մեծ գումարներ վճարելով կը բուժուի: Իսկ աղքա՞տը:
Շուշան Գորտոնճիեան
4-Յուլիս-2003 Ուրբաթ
ՄԱՐՄԱՐԱ
