ԿԵԱՆՔԻ ԱՊՐՈՒՄՆԵՐՈՒ ՄԱՍԻՆ ՄՏԱԾՈՒՄՆԵՐ

Քաոսը բնութեան օրէնք մըն էր: Իսկ կարգուսարքը մարդ արարածին երազը:
ՀԷՆՐԻ ԷՏԸՄՍ

Քաոսը մեր ուղեղին մէջ բարդութիւն ստեղծող որեւէ բանի մը անունն է:
ՃՈՐՃ ՍԱՆԹԱՅԱՆԱ

Քաոսը ամենալաւ ընկերս է:
ՊՈՊ ՏԸՅԼԱՆ

Իսկական հետազօտութիւնը քաոսով, այսինքն սխալ և խենթ ու խելառ շինծու տեղեր երթալով կը սկսի:
ՇՈՒՔ ՓԱԼԱՆՅՈՒՔ

Քաղաքակրթութիւնը կարգ կանոնով կը սկսի, ինքնիշխանութեամբ կ'աճի և քաոսով կը մեռնի:
ՎԻԼ ՏԻՒՐԱՆԹ

Քաոսը կենցաղ կը ստեղծէ, իսկ կարգուսարքը սովորութիւն յառաջ կը բերէ:
ՀԷՆՐԻ ՊՐՕՔՍ ԱՏԱՄՍ

Քաոսին ստեղծած ծիածանի մը մէջ կ'ապրինք:
ԲԱՈՒԼ ՔԷԶԱՆ

Պատերազմի վայրը, երկարատեւ քաոսի մթնոլորտ մըն է: Ան, որ իր և իր թշնամիին քաոսը կը քննէ, անպայման կը շահի:
ՆԱԲՈԼԷՈՆ ՊՈՆԱԲԱՐԹ

Արուեստը քաոսի դէմ շահուած յաղթանակ մըն է:
ՃՈՆ ՇԷՎԷՐ

Քաոս կը նշանակէ, մեր ուսումը մերժել: Քաոսը ուղիղ տրամաբանել պէտք է:
ԷՄԻԼ ՔՈՐԱՆ

Ես, քաոսը կ'ընդունիմ: Չեմ գիտեր, ան ինծի պիտի ընդունի, թէ ոչ:
ՊՈՊ ՏԸՅԼԱՆ

Իմացականութիւն կը նշանակէ, քաոսի և գաղտնիքի գրաւում:
ՕԹԹՕ ՎԷՆԻՆԿԷՐ

Քաոսի միջավայրին մէջ, քաոսը ծիծաղելի գտնել անտեղի է: Իսկ կարգուսարքին մէջի քաոսը ծիծաղելի է:
ՍԹԻՎ ՄԱՐԹԻՆ

Քաոսը շատ կը սիրենք, որովհետեւ իրականութեան մէջ կարգուսարքը վերստին կազմել կը սիրենք:
Մ. Ս. ԷՍՔԷՐ

Պարող արուեստագէտի մը կեանք տալու համար, մեր հոգիին մէջ քաոսի կարիքը կը զգանք:
ՖՐԷՏԷՐԻՔ ՆԷԹԶՔ

Միտքը երբ իր մէջ կը չէզոքանայ և ճշմարտութիւններէ կը հեռանայ, միմիայն քաոս կը ստեղծէ:
ԷՏԻԹ ՀԱՄԻԼԹՈՆ

Քաղեց ու թարգմանեց՝ Շուշան Գորտոնճիեան
20-Ապրիլ-2010 Երեքշաբթի
Իսթանպուլ

ՍԷՐ

Ատենօք ծեր նուագածու մը կար: Ան, այնքան ծեր էր, որ կարծես ծերութեան շրջանն անցընելէ ետք վերստին կը մանկանար:
Ծերուկ նուագածուին ձեռքը գաւազան մը, թեւին տակն ալ իր ջութակը փոշոտ ճամբաներու վրայ կը քալէր: Ան, շատ մը երկիրներու ու շատ մը ժողովուրդներու երգերէն կը նուագէր: Ծերուկը, հին ու նոր, տխուր և զուարթ երգեր կ'երգէր: Այդ երգերուն նիւթն ու իսկական իմաստը սէրն էր:
Ոմանք կը ծաղրէին բարի ծերուկին և անոր «Խենթ Նուագածու» կը կոչէին: Ոմանք գլխիկոր ճամբանին կը շարունակէին, ոմանք կը ժպտէին բարի ու յուսադրիչ ժպիտով մը, ուրիշներ ալ սրտնեղած մէկդի կը դառնային:
Միմիայն մանուկներն էին, որ բարի ծերուկը շատ կը սիրէին:
Մանուկները, բարի ծերուկին իմաստուն աչուկներով կը նայէին: Ծերուկին պատկամը միայն անոնք կը հասկնային:
Ամէն անոնք որ անձկութեան ու վարանումի մէջ էին, բարի ծերուկին կը դիմէին: Ան, իր երգերով կը մխիթարէր զանոնք:
Բարի ծերուկ նուագածուն, իր սիրելիներուն կը նուագէր և կ'երգէր: Իր սիրելիները, անոր երգերուն մէջ միեւնոյն խրատն ու միեւնոյն խորհուրդը կը ստանային:
ՍԷՐ ՈՒ ՍԷՐ:
Կ’ուզեմ այս գրութիւնս Աւետիք Իսահակեանի գրած ժողովրդական երաժշտութիւնով մը վերջացնել:

ՍԻՐԵՑԻ ԵԱՐՍ ՏԱՐԱՆ

Սիրեցի, եարս տարան,
Եարա տուին ու տարան:
-Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
Պոկեցին սիրտս, տարան:

Ցաւս խորն է, ճար չկայ,
Ճար կայ, ճար անող չկայ,
-Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
Սրտցաւ ընկեր չկայ:

Լաւ օրերս գնացին,
Ափսոս ասին, գնացին:
-Էս ի՞նչ զուլում աշխարհ է,
Սեւ դարդերս մնացին...

Շուշան Գորտոնճիեան
8-Ապրիլ-2010 Հինգշաբթի
Իսթանպուլ