ՍԱՌՆԱԼԵՌ

Սառնալեռը երկրագունդի հիւսիսային և հարաւային լեռներու բարձր գագաթներէն ու գետակներէն փրթելէ վերջ, ծովու վրայ ծփացող խոշոր սառերու կտորներն են: Սառնալեռը, ծանօթ է նաեւ «Այսպէրկ» անունով:

Կ'ըսուի թէ սառնալեռներու ծովու վրայ բարձրացած մասը 100 միլիոն թօն ծանրութիւն ունի:

Ջուրի տակ լողացող սառնալեռներ ալ կան, որոնք նաւաստիներու ամենամեծ վախն են:

50.000 տարիներ վրայ վրայի կազմուած ծովափի սառնակոյտերը յանկարծ ծով կը սահին և անոնց ծովու ճամբորդութիւնը կը սկսի: Շնորհիւ հովի և ծովու հոսանքներուն սառնալեռները ծովուն վրայ դանդաղօրէն կը ճամբորդեն:

Սառնալեռը, բեւեռային ջուրերու մէջ երբեք չի հալիր և իր գոյութիւնը երկար ժամանակ կրնայ պահել:

Երբ ծովու ջուրին ջերմութիւնը հասնի 8-10 աստիճանի, սառնալեռները քանի մը շաբաթէն կը հալին: Իսկ ծովու ջուրին ջերմութիւնը հասնի աւելի բարձր աստիճանի, սառնալեռը քանի մը օրէն կը հալի և ծովու ջուրին կը խառնուի:

Անթարթիքայէ փրթած սառնակոյտերը տափակ ու ցած են և կարգ մը սառնակոյտերու երկայնութիւնը հարիւր քիլոմեթրի կրնայ հասնիլ: Այս սառնակոյտերուն, «Սառ Կղզիներ» անունը կը տրուի:

Սառնալեռներու վրայ կարգ մը գոյներով գծիկներ կը տեսնուի: Գիտնականներ, այս գոյներու մասին սապէս բաձատրութիւններ կուտան:

Սառնալեռներու ճաթած մասերուն մէջ հալած սառի ջուր կը մտնէ: Այդ պատճառաւ, սառնալեռներու վրայ բաց կապոյտ գծիկներ կրնանք տեսնել:

Սառնալեռներու յատակի ծովու ջուրին մամուռի որակը եթէ հարուստ է՝ կանանչ գծիկներ կը տեսնուին:

Ծովու ջուրը, սառնալեռներուն յատակի մասը կը մաշեցնէ: Այդ ատեն ալ անոնց գոյնը սրճագոյն, սեւ ու դեղին կ'ըլլայ:

15 Ապրիլ 1912-ին Թիթանիք անուն շոգենաւը սառնալեռնի զարնուեցաւ և 2 ժամ 40 վայրկեան վերջ ընկղմեցաւ: 2224 ճամբորդներէն 1513 հոգին խեղդուեցաւ: Միայն 711 հոգի կարելի եղաւ ազատել:

Արդիական գիտութեամբ պատրաստուած չափազանց զգայուն ելեքտրոնային գործիքներով օժտուած այսօրուայ նաւերուն համար սառնակոյտերը այլեւս վտանք չեն ներկայացներ:

Կարգ մը գիտնականներ, սառնակոյտերը՝ այս անուշ ջուրի շտեմարանները, Ատէն Ծոցի պետութիւններու կողմը բերելու ձեւերը կ'ուսումնասիրեն, որպէսզի անոնց ջուրէն օգտուին: Սառնալեռները Ատէն Ծոց բերել 6-7 ամիս կրնայ տեւել: Շատ դժուար գործ մըն է, սակայն այս ջուրէն միլիոններով մարդ պիտի օգտուի:



Շուշան Գորտոնճիեան

29-Յունուար-2010 Ուրբաթ

Իսթանպուլ

ԲՈՒՐԱՍՏԱՆ

ՎԱՐԴ

Վարդը ծաղիկներու թագուհին է: Այս ծաղիկը հացկերոյթի սեղաններու, տօնական խրախճանքներու, հանդիսութիւններու ամենալաւ զարդն է:
Հռովմէացիներ, ձմեռուայ եղանակին, վարդը ջերմանոցներու մէջ կը մշակէին: Վարդի մշակոյթը հռովմէացիներէն ալ հին է:
Հին Եգիպտացիները, Բաբելոնացիները, Պարսիկները, Հելլէններն ալ այս անուշահոտ ծաղիկը շատ կը սիրէին:
Վարդին, ուրիշ ծաղիկներէ գերակայութիւնը, դիմացկուն արմատ, երկար կեանք, ճիւղերուն հարուստ ու տարածուն երեւոյթ ունենալն է:
Վարդենին զանազան գոյներով և անուշահոտ ծաղիկ մը ունի:
Երկրաբանութեան «ԺԵՈԼՈԺԻԳԱԼ» դարերու, Մայըսինի շրջանէն մնացած խաւերու մէջ քարացած վարդեր գտնուած են: Քանի մը միլիոն տարիք ունեցող այս քար վարդերէն մին, Փարիզի «Վարդերու Թանգարան» ին մէջ կը պահուի:
Այսօր, աշխարհի ամենահին ցեղին պատկանող վարդը, տասնմէկերորդ դարուն Գերմանեոյ Հիլտէսդն գիւղաքաղաքի եկեղեցւոյ պարտէզին մէջ տնկուած վարդենին է: Այս վարդենիին արմատի հաստութիւնը 50 սմ., իսկ հասակը 3 մ. է:
Թուլոնի մէջ, Պանքսի ցեղի պատկանող վարդենի մը մեծ մրցանիշ կոտրած է: Այս ծառը, տարին 50.000 վարդ կուտայ:

ԵՂՐԵՒԱՆԻ

Եղրեւանին, Եւրոպա և Ասիա ցամաքամասերուն վրայ կը մշակուի: Ան ողկոյզի նման անուշաբոյր ծաղիկներ բացող բոյս մըն է: Պարտէզներու մէջ զարդի բոյս ըլլալով կը հասցուի:
Եղրեւանիի տերեւները փայլուն կանանչ գոյն մը ունին: Անոր տերեւներուն եզերքները ուղիղ և սրտի ձեւով կ'ըլլան:
Եղրեւանին ճերմակ, վարդագոյն, բաց յարդագոյն, մանիշակագոյն և կարմիր գոյներով ծաղիկ մըն է:
Եղրեւանին մօտաւորապէս քսան տեսակ ունի: Անոր թուփը ձուրտի դիմացկուն է: Իր հասակը երեք կամ չորս մեթրի չափ կրնայ աճիլ:

ՄԱՆՈՒՇԱԿ

Մանուշակը աշխարհի ամէն կողմ մշակել կարելի է, սակայն աւելի շատ հիւսիսային կիսագունդի վրայ կը մշակուի: Այս ծաղիկը Հաւայի կղզիներու և հարաւ-արեւելեան Ասեոյ մէջ ալ շատ լաւ կը մշակուի:
Մանուշակը թաղարի մէջ ալ հասնող բոյս մըն է: Այս ծաղիկին 400 - 500 տեսակը կը գտնուի: Ան կէս շուք, խոնաւ վայրեր կը սիրէ և երկար կեանք ունեցող ծաղիկ մըն է:
Մանուշակին պսակը հինգ տերեւներէ կազմուած է: Տերեւները սրտի ձեւ ունին:
Իր անունին նման մանիշակագոյն ծաղիկ մըն է: Կապոյտ, դեղին, ճերմակ, վարդագոյն ևլն. գոյներով ալ մանուշակներ կան:
Մանուշակը, գարնան և աշնան շատ առատ ծաղիկ կը բանայ:

ՇՈՒՇԱՆ

Շուշանը ճերմակ, կարմիր, մանիշակագոյն, սեւ, դեղին և զանազան գոյներով ծաղիկ բացող բոյս մըն է:
Իր տերեւներուն վրայ սեւ գծիքներ ու բիծեր կ'ունենայ:
Շուշանը զարդի ծաղիկ մըն է: Ան, թէ՛ պարտէզներու և թէ՛ թաղարներու մէջ կարելի է մշակել:
Շուշան ծաղիկին հարիւրէ աւելի տեսակը կը գտնուի: Այս ծաղիկը հարուստ և արդիւնաբեր բուսահողերէ կ'ախորժի: Ան, թթուած հողերու մէջ ալ կ'աճի: Գարնանային ցուրտերէն կ'ազդուի: Արեւոտ ու կէս մը շուք տեղեր պէտք է տնկուի: Բազմացնելու համար, պէտք է ընտրել ամրան վերջը և աշունը:
Շուշան ծաղիկը, մշակել շատ դժուար է: Անոր հասակը երբ աճիլ կը սկսի, պէտք է օրը երկու անգամ ջրել:

ՅԱՍՄԻԿ

Յասմիկը Միջերկրական Ծովի կլիմայ ունեցող հողերու վրայ կը մշակուի: Ան այսպիսի հողերէ կ'ախորժի և արդիւնքը առատ կ'ըլլայ:
Յասմիկ ծաղիկին համար կ'ըսուի թէ անոր հայրենիքն է երկրագունդի ամենաբարձր գագաթը՝ Հիմալայաները և նաեւ Չինաստանն և Պարսկաստանը:
Իտալացիները ապրուստի համար յասմիկը կը մշակեն: Անոնք մշակուած յասմիկները մէկտեղելով անուշահոտութիւն կը պատրաստեն: Այս բոյսը, դարմանումի համար ալ կը գործածուի:
Յասմիկը իր ծաղիկները Յունիս և Սեպտեմբեր ամիսներու միջեւ կը բանայ: Ամրան եղանակին պէտք է առատ ջրել: Իսկ ձմեռը աւելի քիչ կը ջրուի և միայն հողը խոնաւ պահել բաւարար է:

ԱՐԵՒԱԾԱՂԻԿ

Իւղէն օգտուելու համար աշխարհի բոլոր կողմերը արեւածաղիկ կը մշակուի: Այս բոյսը բազմացնելու համար, Ապրիլ և Մայիս ամիսներու միջեւ կը ցանեն:
Արեւածաղիկը ցուրտի դէմ դիմացկուն բոյս մըն է: Եթէ ջերմութիւնը չորս աստիճանէ աւելի պակաս ըլլայ, անմիջապէս կ'ազդուի:
Ան բնիկ Փէրույէն է և Եւրոպայի մէջ ալ իբրեւ զարդ գործածել սկսած են:

ՇԱՀՈՔՐԱՄ

Շահոքրամը սուր տերեւներով, կապ-կապ բարակ կոթով ծաղիկ մըն է:
Այս բոյսին ծաղիկները ճերմակ, վարդագոյն, կարմիր գոյներով կ'ըլլան:
Շահոքրամը պարտէզներու և թաղարներու մէջ կը մշակուի: Ընդհանրապէս ամրան եղանակին կը բազմացնեն:

ՄԵԽԱԿ «ՀԱՄԵՄ»

Քրիստոսէ առաջ, երրորդ դարու մէջ ապրող Չինաստանի կայսրերն և ազնուականներն իրենց այցելուներուն մեխակի համեմ կը հրամցնէին:
Միջին Դարի Արեւմտեան Քաղաքակրթութեան շրջանին, համեմ մեխակը շատ սուղ գիներով կը ծախուէր:
17 և 18երորդ դարերուն Անգլիոյ մէջ համեմ մեխակի գինը ոսկիի հետ նոյն արժէքը ունէր:
Տասնևհինգերորդ դարէն սկսեալ, Եւրոպան ալ համեմ մեխակը ճանչցած է:
Հոլլանտան համեմ մեխակի վաճառականութիւնը կ'ընէ և այս գործին մէջ մինչեւ այսօր աշխարհի առաջին կարգը կը գրաւէ:
Համեմ մեխակին որակը հասկնալու համար, զայն ջուրին մէջ կը նետեն: Կ'ըսուի թէ ջուրին վրայ հորիզոնական ձեւով մնացող մեխակը ամենաարժէքաւորն է:

ՇԱՀՊՐԱԿ

Շահպրակը ընդհանրապէս դեղին և նարնջագոյն ծաղիկներով բոյս մըն է: Վերջին տարիներուն, շահպրակի սրճագոյն ու կարմիր գոյներով ծաղիկն ալ սկսուած է մշակուիլ:
Շահպրակը հարաւ Եւրոպայի ժայռ ու դալարիկ վայրերու տարածութեան մէջ տեսնել կարելի է:
Այս ծաղիկը, զով վայրերու մէջ կը մշակուի: Իր հասակը 50 սանթիմեթրի չափ կրնայ երկարիլ: Ան, անուշահոտ ծաղիկ մըն է:
Շահպրակը առանց խնամքի կը ծաղկի: Ան երկար կեանք ունի: Ձմեռը ապակեփեղկերու տակ պէտք է պահուի: Գարնան իր ծաղիկները բանալ կը սկսի:


Շուշան Գորտոնճիեան
20-Յունուար-2010 Չորեքշաբթի
Իսթանպուլ

ԱՐՁԱՆԻԿ ՄԸ

Արեւելեան իմաստասիրութիւնը խորհրդանշող քով քովի նստած երեք կապիկներու արձանիկ մը կայ:
Անոնցմէ մին երկու ափերով աչքերը ծածկած է, երկրորդը՝ փակած է իր ականչները, իսկ երրորդը՝ բերանը:
Այս երեք կապիկներու անունները Միզարու, Քիքազարու և Իվազարու է: Ճաբոներէն իմաստով չտեսնել, չլսել ու չխօսիլ կը նշանակէ:
Երեք կապիկներու մասին զանազան պատմութիւններ գրուած է: Տասեօթերորդ դարուն ճաբոնացի Նիքուտան, իր երկրի ներքին պատերազմը վերջացնող սպարապետ Թոքուկավայի յիշատակին, 1636 թուականին, անոր արձանը շինել տուած է: Այս արձանին առջեւի կողմն ալ երեք կապիկներուն տեղ տրուած է:
Այս արձանիկը ճաբոնացիները ձեւաւորած են, սակայն կ'ըսուի թէ ութերորդ դարուն հնդիկ կրօնաւորներու առաջնորդութեամբ, կապիկներու պատմութիւնը նախ Չինաստան, յետոյ ալ Ճաբոն անցած է:
Երեք կապիկներու մասին հէքեաթ մըն ալ կը պատմուի:

Դարեր առաջ, լեռան մը մէկ կողգին բարի և խելացի թագաւոր կապիկ մը կապրի եղէր, իսկ միւս կողգին ալ՝ սատանան:
Թագաւոր կապիկը, շատ տարիքոտ, բայց շատ ալ խելացի երեք խորհրդական կապիկներ ունի եղէր: Աւանդութեան մը համեմատ, լեռան միւս կողգը ապրող սատանան տեսնող և անոր ձայնը լսողը յաւիտենապէս քար կը կտրի եղէր:
Այս երեք կապիկները, օր մը իրենց թագաւորին ծաղիկ փնտռելու համար լեռան գագաթը կ'ելլեն: Թուփերուն մէջ խշրտուք մը կ'իմանան: Հետաքրքրութեամբ թուփերը կէս մը կը բանան և սատանային հետ դէմ առ դէմ կուգան: Սատանան տգեղ ձայներ հանել կը սկսի: Կապիկներէն մին չտեսնելու համար իր աչքերը կը ծածկէ, բայց սատանային ձայնը կը լսէ: Երկրորդը ականչները կը փակէ, սակայն սատանան կը տեսնէ: Երրորդ կապիկը սատանան թէ' կը տեսնէ և թէ' կը լսէ: Ան այս մահացու գաղտնիքը չտարածելու համար անմիջապէս իր բերանը կը փակէ:
Անոնք շատ լաւ գիտէին, թէ եթէ խօսէին յաւիտենապէս պիտի քարանային: Երկար ժամանակ թողալով ու վախնալով ծառի մը տակ կը պահուըտին: Ատեն մը վերջ, իրենց թագաւորն ու ժողուուրդը վտանքի մը թոյլ չտալու համար այս գաղտնիքը պահելու որոշումը կուտան:
Այդ օրէն վերջ, մարդիկ երբ աչքերն, ականչներն ու բերանը փակ երեք կապիկ տեսնեն կը հասկնան, թէ անոնք սատանան տեսած ու լսած են: Հասարակութեան օգուտին համար ալ գաղտնիքը իրենց պահած են:

Չտեսնել ու չլսել չարը և չխօսիլ չար բաներու մասին:

Շուշան Գորտոնճիեան
12-Յունուար-2010 Երեքշաբթի
Իսթանպուլ

ՏԱՍ ԴԱՀԵԿԱՆՆՈՑԸ

Տարիքոտ մարդ մը, օր մը քթին ծայրն իսկ տեսնել չկարենալու չափ խմած, ճամբան ինքնաշարժի մը կը զարնուի և քառորդ ժամ վերջ ինքզինքը կը գտնէ հիւանդանոցի մը մէջ: Բժիշկները կը կապկպեն գլուխը և շատ չանցած կը ճամբեն զինքը:
Բարեսէր մարդ մը, անոր անտէրունչ վիճակին տեղեակ դառնալով, զայն կ'առնէ կը տանի իր տունը: Յաջորդ օրը, բարեսէր մարդը, ծերուկին քով կ'երթայ ու անոր ապագային մասին պատմել կը սկսի.
- Բժիշկները ըսին ինծի, թէ շատ երկար կեանք մը չունիս: Չե՞ս ուզեր փոխել կեանքիդ ուղեգիծը, երբ դեռ շատ ուշ չէ:
- Ես կեանքիս մէջ մարդու վնաս հասցուցած չեմ որ:
- Լաւ, բայց մարդու բարիք ըրա՞ծ ես:
- Չեմ կարծեր:
- Լաւ, բարի գործերու ձեռնարկելու համար երբեք ուշ չէ, երբ «Հոն» երթաս հաւանաբար բարի գործերդ բանի մը ծառայեն:
Կ'երեւի թէ տարիքոտ մարդուն բաւական մտահոգութիւն պատճառեց այդ «Հոն»-ի, այսինքն անդիի աշխարհի խնդիրը: Այդ իրիկուան դէմ, տարիքոտ մարդը առասանով մը վզէն կախուած փոքր տոպրակի մը մէջ նեղ օրերու համար պահած իր վերջնական ապաւէնը՝ հինգ ոսկին ափին մէջ, դուռէն դուրս կը սպրդի:
Կ'ուզէր բարի գործ մը տեսնել, որպէսզի Երկնաւոր Դատաւորին առջեւ ելած պահուն Անոր առջեւ ըսելիք բան մը ունենար՝ ի պաշտպանութիւն իր անձին: Չէ՞ որ ողջ էր տակաւին, հոգ չէ թէ մօտ էր իր մահը:Տարիքոտ մարդը դողդոջ քայլերով կը յառաջանար, ձեռքին պինդ բռնած իր գանձը: Շատ չանցած խառնուեցաւ ամբոխին: Իր ճպռոտած աչքերով ժողովուրդին մէջ իր օգնութեանը կարօտ մէկը կը փնտռէր: Սակայն այդ զուարթ մարդոց մէջ կարծես իր օգնութեան պէտք ունեցող մէկը չկար: Ամէն մարդ աղուոր ծրարներ բռնած, կը յառաջանար հապճեպ քայլերով: Առանց իր կողմն իսկ նայելու, կ'անցնէին խնդալով և խօսելով:
Տարիքոտ մարդը, թանկարժէք ապարանջաններ, մանիակներ, և մատանիներ ցուցադրուած ցուցափեղկ մը հիացումով դիտող դերատի աղջկան մը մօտեցաւ և ըսաւ.
- Ներեցէք, օրիորդ, կ'ուզէիք որ ատոնցմէ ձեր հաւնածը ձեզի համար գնեմ:
- Կորսուէ' գնա, թէ ոչ քեզ ոստիկանին կը յանձնեմ, պոռաց աղջիկը:
Ադկէ յետոյ երեք անգամ եւս փորձեց խօսիլ օտարականներու՝ միայն վռնտուելով անոնցմէ:
Տարիքոտ մարդը, չէր անդրադառնար, թէ իր կապկպուած գլխով ու դէմքով, վրայի ահաւոր սպիներով ինչ սարսափելի կերպարանք մը կը պարզէր:
Ոստիկան մը, տեսնելով որ ան կը դեգերէր Կաղանդ Պապուկի մը շուրջ, որ ողորմութեան յատուկ երկաթէ տուփ մը կ'երկարէր աջ ու ձախ, անոր հրամայեց հրապարակէն հեռանալ:
Սրտին մէջ ծանր կսկիծով, տարիքոտ մարդը ետեւի փողոցներէն մէկուն մէջ կը մխրճուի՝ յուսաբեկ: Հնօրեայ եկեղեցիի մը աստիճաններէն մէկուն վրայ նստած, ապուշ-ապուշ շուրջը կը դիտէ:
Ցուրտը սկսէր էր ոսկորներուն թափանցել, երբ ականջին ձայն մը կը հասնի: Ծերուկը կը դառնայ և կը տեսնէ, որ աղջնակ մը կանգնած է քովը: Հազիւ տասերեք տարեկան, ժպտուն և նիհարուկ աղջնակ մը:
- Պարոն, կ'ըսէ իրեն, կ'ուզէիք սա տաս դահեկաննոցը ընդունիլ ինձմէ:
Տարիքոտ մարդը, բժոտած աչքերը բացխփելով՝ ծուռ-ծուռ աղջկան կը նայի: Ուրիշ առթիւ այլոց տուած մէկ դահեկանն անգամ սիրով կ'առնէր: Բայց այդ գիշեր ոչինչ կ'ուզէր ստանալ: Տալ կ'ուզէր, տալ միայն:
- Քեզմէ ո՞վ դրամ խնդրեց աղջիկ, կորսուէ գնա ասկէ, ըսաւ:
- Շատ կը խնդրեմ, որ ընդունիք, շատ կարեւոր է այդ ինծի համար: Գիտէք, ես իմ փոքրիկ եղբօրս խնամակալուհին եմ: Ես կը մեծցնեմ զինքը: Հինգ տարեկան, շատ անառակ բան մըն է: Գիտէք, պարոն, խնդիրը Կաղանդ Պապուկի հարցին շուրջ կը դառնայ: Որովհետեւ եղբայրս կը հաւատայ անոր: Չեմ կրնար հասկցնել իրեն, թէ Կաղանդ Պապուկ ըսուածը հէքեաթ է միայն: Ինչ կերպ ալ որ համոզելու ջանամ զինքը, ինք վստահ է, թէ Կաղանդ Պապուկը իրեն կարմիր գոյնով «հրշէջ ինքնաշարժ» մը պիտի բերէ: Վստահ է նաեւ, թէ իր խաղալիքը անպայման դրուած պիտի ըլլայ խոհանոցի կրակարանին մօտիկ՝ վաղն առաւօտ երբ արթննայ ինք: Ուրեմն ահաւասիկ, պարոն, ես այդ խաղալիքը ծախու առնելու չափ դրամ չունիմ: Ամբողջ ունեցածս տաս դահեկան է միայն:
- Եթէ այդպէս է, հապա ինչո՞ւ փորձեցիր, որ այդ տաս դահեկանդ նուիրէիր ինծի:
- Որովհետեւ եղբօրս փափաքած «հրշէջ ինքնաշարժը» պէտք է որ ծախու առնուի անպայման:
- Էհ, այդ ի՞նչ հանելուկ է, ա՜յ աղջիկ:
- Իմ վարժարանիս ուսուցիչը կ'ըսէ, թէ երբ բան նուիրենք յանուն և ի սէր Աստուծոյ՝ անոնց, որոնք պէտք ունին ատոր, մենք վերջը շատ աւելին ձեռք կը ձքենք: Աւետարանին մէջ ալ արդէն կ'ըսուի: Կարեւորն այն է, որ մարդ հաւատք ունենայ:
Այդ տղայական բացատրութեան վրայ տարիքոտ մարդը երկար կը մտածէ: Այդ գիշեր իր ուղեղը սովորականէն ալ դանդաղ կ'աշխատէր: Այսինքն գլուխը հազիւ բան կը մտնէր: Բայց մտածած ատեն, ձեռքը դրած էր փոքրիկին ուսին, կարծէք չէր կրնար հանդուրժել, որ այդ աղջնակը ձեռքէ հանէր:
- Ըսածդ շատ ճիշդ է, ըսաւ վերջապէս, տուր ինծի այդ տաս դահեկաննոցը: Շատ ճիշդ է ըսածդ: Հիմա գոցէ' աչքերդ: Նախ երկնցուր ձեռքերդ: Այո, այո՜, ճիշդ այդպէս...:
Աղջնակը երբ աչքերը բանալու հրաման կը ստանայ, իր ափին մէջ կը տեսնէ փաս-փայլուն, հինգ ոսկին:
Փոքրիկ աղջնակը զարմանահար բացագանչութեանբ մը թեւերը կ'անցնէ ծերուկի վիզին և անոր մազ-մօրուքին մէջէն կը համբուրէ անոր շրթները և յետոյ ուրախութենէն խայտալով կ'աղաղակէ:
- Շնորհաւոր Նոր Տարի և Ս. Ծնունդ, Աստուած օրհնէ մեզ՝ բոլորս...:
Ապա, վազելով կը կորսուի գիշերային խաւարին մէջ:
Երբ ժամ մը վերջ բարեսէր մարդը կը հանդիպի ծերուկին, կը տեսնէ, որ ան դեռ նստած կը մնայ եկեղեցիին աստիճաններուն վրայ՝ ուրախ և երջանիկ, իր հրաշագործ տաս դահեկաննոցը ափին մէջ բռնած՝ պինդ...:


ՔՐԻՍՏՈՍ ԾՆԱՒ և ՅԱՅՏՆԵՑԱՒ
ՕՐՀՆԵԱԼ Է ՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆՆ ՔՐԻՍՏՈՍԻ
ՁԵԶ և ՄԵԶ ՄԵԾ ԱՒԵՏԻՍ


Շուշան Գորտոնճիեան
30-Դեկտեմբեր-2009 Չորեքշաբթի
Իսթանպուլ