Ժամանակին մեծ վաճառականի մը գործերը ձախորդ կ'երթան: Կը սնանկանայ: Պարտատէրերը զինք կը նեղեն: Վաճառականը, արժանապատուութեան տէր անձ, շատ կ'ամչնայ ու կը նեղուի: Պարտքերը վճարելու նպատակով, փոխառութեան համար, ուր որ ալ դիմէ կը մերժուի:
Վերջապէս ճարահատ, օր մը իր սենեակին մէջ կ'առանձնանայ եւ կ'որոշէ անձնասպան ըլլալ: Այն վայրկեանին երբ կը պատրաստուի ատրճանակին բլթակը քաշելու, դուռը կը զարնուի: Նախ կը կարծէ թէ պարտատէր մըն է եկողը եւ կը խորհի չբանալ: Սակայն երբ դուռը մեղմօրէն կրկին կը զարնուի, կը բանայ: Նամակաբերը պահարան մը կը յանձնէ իրեն: Վախով ու դողով կը բանայ զայն: Մէջէն կ'ելլէ նամակ մը ու մեծ քանակութեամբ դրամ: Նամակին մէջ գրուած է հետեւեալը.
-Սիրելի բարերարս, տարիներ առաջ ես որբ տղայ մըն էի: Դուք զիս ձեր տունը ընդունեցիք: Դպրոց ղրկեցիք եւ մարդ ըրիք: Յետոյ, ձեր օգնութեամբ այս հեռաւոր երկիրը եկայ: Հոս Աստուած ինծի օգնեց եւ հարստացայ: Առ ի երախտագիտութիւն ընդունեցէք այս դրամական նուէրս: Եթէ տակաւին պէտք ունենաք գրեցէք, սիրով կը ղրկեմ:
Բարերար վաճառականը կը սկսի ուրախութեան արցունքներ թափել: Իր ըրած բարիքը, որպէս նախախնամական օրհնութիւն, այսօր իր օգնութեան կը հասնէր:
Ան իր բոլոր պարտքերը անմիջապէս կը վճարէ ու փոքր գործի մը կը ձեռնարկէ:
Այս պատմութիւնը բոլորիս օրինակ պէտք է ըլլայ:
Եկէք ամէն առիթով իրարու բարիք ընենք: Անպայման օր մը Տէրը պիտի վարձատրէ:
Շուշան Գորտոնճիեան
22-Յունուար-2008 Երեքշաբթի
Իսթանպուլ
