Tuesday, May 12, 2009

ԱՍՏՈՒԱԾ ՍԷՐ Է




Բնութիւն եւ յայտարարութիւն՝ հաւասարապէս Աստուծոյ նկատմամբ կը վկայեն: Մեր երկնաւոր հայրը աղբիւրն է կեանքի, իմաստութեան եւ ուրախութեան: Դիտէ՝ բնութեան բիւրաւոր հրաշալի եւ գեղեցիկ բաները եւ տես ի՞նչ զարմանալի կատարելութեամբ կը յարմարին անոնք ոչ միայն մարդուն, այլ եւ բոլոր կենդանի արարածոց պէտքերուն եւ երջանկութեան:
Լեռները եւ ծովերը ամէն բան մեզի Արարչին սէրը կը պատմէ: Աստուած է որ Իր բոլոր արարածոց ամենօրեայ պիտոյքները կը հոգայ: Սաղմոսերգուն, այս հոգեյոյզ մտածումը հետագայ գեղեցիկ խօսքերով կ'արտայայտէ.

«Ամենուն աչքերը Քեզի կը սպասեն,
Ու ժամանակին անոնց կերակուրը Դուն անոնց կուտաս,
Քու ձեռքդ կը բանաս,
Ու ամէն կենդանիին փափաքը կը լեցնես»:

«Աստուած սէր է»:
Այս բառերը գրուած կը տեսնենք ծաղիկներու կոկոններուն եւ մատաղածիլ խոտերուն վրայ: Սիրագեղգեղ թռչուններու, որ իրենց զուարթ դայլայլիկներով օդը դաշնակութեամբ կը յորդեցնեն: Փափուկ ծաղիկներու, որ իրենց անուշահոտ բոյրերով մթնոլորտը կը խնկեն: Ամէնքն ալ մեր Աստուծոյն հայրական հոգածութիւնն ու իր զաւակներն երջանկացնելու փափաքը կը պատմեն մեզի:
Աստուծոյ խօսքը կը յայտնէ իր նկարագիրը: Բնութեան իրերուն եւ մարդկային սրտին ճանչցած ամենէն խորին եւ խանդակաթ սիրոյ կապերու միջոցաւ, Ան ջանացած է Ինքզինքը յայտնել մեզի:
Աստուծոյ անսահման սէրը յայտնելու համար էր որ Յիսուս մարդոց մէջ ապրելու եկաւ: Աստուածորդին իջաւ երկինքէն, հայրը ցուցնելու համար:
Յիսուս, ժողովրդին հետ Իր յարաբերութիւններու մէջ ամենամեծ նրբադատութիւն եւ խոհեմ, անուաբանոյ ուշադրութիւն կը գործածէր: Ան խստաբարոյ չեղաւ երբէք ու բնաւ պէտք չեղած ատեն խիստ խօսք մը չլսուեցաւ Իր բերնէն, ոչ ալ զգայուն սիրտ մը ցաւցուց ընդունայն: Ճշմարտութիւնը կը խօսէր, սակայն միշտ սիրով: Կը հրապարակէր կեղծաւորութիւնը, բայց արցունքներ կային Իր ձայնին մէջ: Լացա՜ւ Իր սիրելի քաղաքին, Երուսաղեմի վրայ, որ մերժեց ընդունիլ զԻնքը:
Աստուածորդին միայն կարող էր մեզ փրկել: Ան կարող էր ճանչցնել Աստուծոյ սէրը:
Որքան աւելի ջանանք ճանչնալ աստուածային նկարագիրը խաչին լոյսովը, այնքան աւելի կը տեսնենք ողորմութիւն, քաղցրութիւն եւ ներողութիւն, միացած արդարութեան եւ իրաւանց հետ:

«Ամէն մարդկային կապ կրնայ խզուիլ,
Բարեկամ բարեկամի անհաւատարմանալ,
Մայրեր կրնան իրենց զաւակը սիրելէ դադրիլ,
Երկինք երկիր տեղափոխուիլ,
Բայց ո եւ է փոփոխութիւն չի կրեր
Աստուծոյ սէրը»:

Շուշան Գորտոնճիեան
11-Մայիս-2009 Երկուշաբթի
Իսթանպուլ